Adjacente
frieza
ao limite
impróprio
de mágoas
subjugadas
irrelevantes.
Desmantelam
o fio
das vulnerabilidades
descompassadas,
cansadas
na corda bamba.
Ao silêncio
ensurdecedor
o corpo vítreo
se desliga
da sensibilização.
Ao vazio
inacabado
a maciabilidade
das lágrimas
padecem
sobre
os gélidos
movimentos
escassos.
Adorei seu blog, fiquei um tempão lendo aqui...
ResponderExcluirVisite o meu tbm: http://bertoborges.blogspot.com.br/2013/03/poesia-na-musica.html
Bjo!